Wat zijn de maanden toch nat deze winter! Waar afgelopen zomer de grondwaterstand na twee droge zomers ver beneden peil was en zelfs verontrustend laag, is dat in deze maand wel weer recht getrokken. In de maanden hiervoor viel al veel regen, maar februari en deze eerste week van maart deed Koning Winter er nog een schepje nattigheid bovenop. Soms zitten er wat droge, mooie dagen tussen, zoals dinsdag en woensdag, wanneer ik de hele dag moet werken. Rijdend van gezin naar gezin zie ik onderweg dan de mooiste taferelen: lentebloemen en bloesem met dauwdruppels in een mooi, zacht zonlicht. Ik kan je wel vertellen dat mijn tenen dan krom gaan in mijn schoenen. Maar goed, gisteren en vandaag was het gelukkig droog in de ochtenden. Daar was dan ook alles mee gezegd. De lucht was grijs, de wind hard. Ik waaide nog net niet uit mijn broek.
Gisteren liep ik mijn favoriete route vanaf de parkeerplaats bij het Riels Hoefke zonder ook maar 1 x keer iets te fotograferen. Terwijl ik 3 uur lang over deze route heb gedaan. Veel stil gestaan en luisteren naar vogels in de hoop iets speciaals te zien. Ook zulke dagen zijn er in dit jaargetijde veel bij. Ik zag heel veel staartmeesjes, maar ze waren te snel om ze goed vast te kunnen leggen. Vandaag had ik meer geluk. Bij het verlaten van het parkeerterrein aan de Tweede Dijk hoorde ik al de 'Beethoven-zang' van de geelgors. Geelgorzen worden vrijwel uitsluitend aangetroffen in het oosten van het land. De Nederlandse broedvogels blijven hoofdzakelijk in eigen land en vormen wintergroepen op voedselrijke plekken. Wekenlang hebben deze geelgorzen zich inderdaad opgehouden rond een kruidig veld langs het Riels Laag, veilig tussen een enorme groep vinken, kepen en groenlingen. Gewapend met camera met telelens, statieven en telescopen zag ik hier regelmatig vogelaars en fotografen elke beweging observeren, gade slaan en vast leggen.
Nu lijken vooral de geelgorzen zich wat meer te verspreiden over de Regte Heide. Gisteren hoorde ik er een in de buurt van de grafheuvel die bij de vogelkijkhut ligt. Vandaag dus twee exemplaren vlakbij de parkeerplaats aan de Tweede Dijk. De ene zat wat verder naar achteren in een boompje flink zijn best te doen. De zang van zo'n mannetje is duidelijk herkenbaar: een strofe die wat doet denken aan de 5e symfonie van Beethoven "dzi-dzi-dzi-dzi-dzèèèè". https://www.youtube.com/watch?v=pc-3XrtuwNw
De geelgors maakt altijd gebruik van hogere (solitaire) bomen als zangpost en broedt graag in een insect- en zaadrijke omgeving. Zoals je kunt zien zaten ook deze twee exemplaren hoog in een boom. De eerste twee foto's zijn van een mannetje (niet dat ik goed het verschil zie, maar ik heb net op internet gelezen en hier in mijn verhaal overgetypt dat deze mannetjes de typerende Beethovenzang hebben). Deze zat behoorlijk wat verder weg waardoor de foto's wat minder scherp zijn. De laatste foto is vermoedelijk van een dame die zich wel erg op haar gemak voelde in een boompje recht langs het wandelpad. Ik kon haar op mijn gemak fotograferen.
Later op mijn route kwam ik nog meer leuks tegen, hierover morgen meer.
