De arendsogen van Jillis

Het is buiten nog helemaal donker als we wegrijden in Goirle. De nachtelijke rit voert ons naar Oud Zevenaar, al waar ik mijn verjaardag ga vieren met Nick. We hebben een excursie geboekt bij dagjeindenatuur.nl. Met een gids gaan we een lange wandeling maken in natuurgebied de Rijnstrangen. Het 14 km lange klompenpad gaat ons leiden door ruig rivierenlandschap met uiterwaarden en rabatten, over dijken, via twee trekpontjes, langs een gemaal en oude verdedigingswerken. Gids Jillis komt uit de buurt en kent dit gebied daardoor op zijn duimpje.

Het wordt lichter naarmate we onze bestemming naderen. Een mysterieuze laag mist hangt boven de weilanden en de lucht begint al wat licht oranje te kleuren. Rijdend over een dijk zien we de zon al opkomen. We kunnen niet anders dan even stoppen om een snelle foto te nemen met de telefoon. Het is nu al adembenemend mooi.

Na wat spannende omleidingen vanwege een leuk bedachte route van ons navigatie systeem (nee, om 5.30u vaart op zaterdag echt het pondje nog niet), komen we iets te laat aan bij het afgesproken punt. De groep staat dan al te wachten boven aan de dijk. We voegen ons snel bij hen en stellen ons voor aan iedereen.

Gids Jillis zet meteen de toon: na nog geen 100 meter wandelen wordt de Swarovski met statief al neergezet en gericht op een paar grote, hoge bomen in de verte. Twee zeearenden zitten er op de uitkijk. Achter ons schijn de zon door de bomen aan de rand van het dorp en zorgt voor zonneharpen. Deze dag kan niet beter beginnen.

We wandelen door de uiterwaarden van de Rijn en Jillis hoort en ziet alles wat vleugels heeft. Roodborsttapuiten, graspiepers, gele kwikstaarten, kneutjes, putters, zanglijsters noem het maar op. Al snel geeft hij aan dat hij vandaag hoopt aan 100 soorten te komen.

De wandelroute komt langs weilanden vol gele boterbloemen, fluitekruid, rode klaver. De weilanden zijn begrenst door struiken van mei- en sleedoorn. We horen en zien ontelbare grasmussen, tuinfluiters en zwartkoppen.

Op een ven zien we tafeleenden, zomertalingen en dodaars. Wanneer we langs een dijk lopen, rent een reegeit over de dijk weg voor ons.

Aangekomen bij het water van de uiterwaarden van de Rijn, staat de hele groep de staren naar de jonge wilgenstruiken om te ontdekken waar de blauwborst zit, die zo mooi zit te zingen. Ze horen rietgorzen, bosrietzangers en kleine karekieten. Ik focus mij ondertussen op de gele kwikstaarten achter ons in de wei. Heel even heb ik geluk wanneer er een op een paaltje dichterbij gaat zitten. Een paaltje verder landt na een lange zangvlucht een graspieper.

Als we de eerste plas- en koffiepauze houden, vergaapt iedereen zich aan de rietzanger boven in een boompje, wanneer Jillis plots roept: "Roerdomp, daar komt een roerdomp aangevlogen!"

Vliegensvlug zet ik mijn camera weer in de AF stand en probeer ik de roerdomp te vinden, scherp te stellen en hem of haar vast te leggen. Er zitten een paar redelijk scherpe foto's bij. Het zijn slechts bewijsplaatjes, want deze roerdomp vloog behoorlijk ver weg, maar ik ben blij, want ik heb mijn eerste roerdomp ooit gezien èn op de foto!

Vanaf een trekpondje slaan we de zwarte sternen gade die rondvliegen boven de voor hen gemaakte broedeilandjes. Op het water liggen waterlelies met gele bloemen. Vanuit het riet klinkt de bijzondere roep van de roerdomp. Heel ver weg boven de rietvelden, buiten bereik van mijn camera jaagt een bruine kiekendief. Koekoeken vergezellen ons al de hele ochtend met hun roep. Het is hier prachtig.

We zijn over de helft van de wandeling wanneer de zon doorbreekt en het warmer begint te worden. Hiervan wordt gids Jillis enthousiast, want dit betekent meer thermiek en dus kans op speciale soorten in de lucht. Hij is duidelijk alert. Zodra hij maar iets meent te zien, stopt hij met een "sorry hoor" abrupt even zijn gesprek om door zijn verrekijker te turen. Van de 10 x dat dit gebeurt, zie ik zelf 9 x helemaal niets en de rest van de groep ook niet. Maar Jillis heeft arendsogen. Aan een klein stipje in de lucht heeft hij genoeg om te determineren welke roofvogel daarboven in de lucht zweeft. Hij spot bruine kiekendieven, de twee zeearenden, buizerds, boomvalken en een zwarte wouw. Gelukkig scoor ik zelf ook nog punten door achterom te kijken en een wespendief te determineren èn te fotograferen.

De laatste twee uurtjes begint de zon wel heel erg te branden. Het wordt erg warm. Na nog veel meer soorten te hebben gehoord en gezien, eindigen we de route bij nog een hotspot voor de zwarte sternen. Hier zien we ze iets dichter bij. Helaas nog net buiten bereik van mijn lens voor hele scherpe foto's. Maar met de verrekijker kunnen we ze erg goed zien. Wat een bijzondere vogels met een prachtig geluid.

Moe maar voldaan komen we terug bij de auto. We hebben maar liefst 102 soorten gezien vandaag. Na een lunch in de buurt rijden we naar huis voor een verdiende siësta.