De tijd vergeten

De blauwborsten zijn al weer heel wat weken in Nederland. Nog nooit telde ik op de Regte Heide zoveel blauwborsten. Ik hoor ze overal hun liedje zingen. Blauwborsten produceren een zeer gevarieerd geluid, met veel imitatie van andere vogels. Langzaam gaat zijn liedje van start, om daarna te versnellen en te eindigen met wat krakerige, krassende geluiden. Luister maar eens: https://www.vogelgeluid.nl/blauwborst/

Tijdens mijn bezoekjes op de hei, loop ik altijd even langs de verschillende plekken, waarvan ik weet dat hier al jaren blauwborsten hun vaste stek hebben. Dit jaar lukt het mij echter maar niet om ze mooi voor de lens te krijgen. Wanneer ze eindelijk een keer poseren, is dat tegen het licht van de zon in, waardoor een fatsoenlijke foto niet mogelijk is.

Gisteren ging ik een korte wandeling maken achter het verpleeghuis. Hier ga ik meestal heen wanneer ik niet veel tijd heb om te fotograferen maar wel mijn hondenvriend wat beweging gun. Ook op dit soort korte wandeltochtjes gaat altijd mijn camera mee. Gelukkig ook nu. Ik parkeer mijn auto aan de Vloeidijk maar zie in de verte al dat een graafmachine en tractor het grindpad verderop blokkeren. Vorige week hoorde ik zelfs hier een blauwborst in de bramenstruiken zingen. Door de machines en het werk aan dit pad, zal die nu wel een ander onderkomen hebben gezocht.

Net na het bruggetje van de Vloeidijk, sla ik linksaf en loop langs de Nieuwe Leij en de stuw richting het gebiedje de Vossereijten. Hier wordt nieuwe natuur aangelegd. De Nieuwe Leij kreeg hier een menaderende loop en nieuwe struiken en bomen werden gepland, wellicht om de stikstofuitstoot van de nieuw te bouwen (duurdere) wijk van Goirle te compenseren. Bij het vennetje na de nieuwe brug over die Nieuwe Leij, hoor ik wat rietgorzen hun korte deuntje fluiten. In het korte stuk wat ik loop, hoor ik minstens 3 x een rietgors. Aan het einde van het vennetje denk ik ook een blauwborst te horen, maar ik twijfel. Ik loop na het vennetje rechts een smal paadje in. Helaas kan ik niet verder omdat ook hier een nieuw aangelegd slootje ligt. Net te breed om er over heen te springen en te diep om er door heen te waden. Weer hoor ik een rietgors. Hij zit precies boven op een rietpluim. Erg fotogeniek zo.

Dan hoor ik de blauwborst weer. Het geluid komt van ergens tussen de wilgenstruiken. Ik zoek en luister maar zie en hoor hem niet meer. Ineens vliegt hij op en gaat in een van de bovenste takken zitten. Vanaf dat moment vermaak ik mij ruim 15 minuten lang kostelijk met deze heer. Hij maakt er een mooie show van. Vliegt van de ene kant naar de andere kant. Maakt hierbij rondjes om mij heen alsof ik een concurrent ben. Zelfs hangend aan een rietpluim kan ik hem goed vastleggen. Soms verstopt hij zich recht voor mij in het riet en lijkt hij mij onderzoekend aan te kijken om vervolgens weer plaats te nemen in het boompje en verder te zingen. Ziet hij mij als concurrent of brengt hij mij een serenade? Mijn groene jas zal hem niet opwinden, dus ik vrees het eerste.

Plots bedenk ik mij dat ik maar weinig tijd had en zie dat ik nu toch al ruim een uur weg ben van huis. Gauw terug naar de auto dan maar.

Time flies when you're having fun!