We zijn weer terug in Nederland. Dat betekent lekker vers bruin brood in plaats van hard stokbrood dat je gehemelte doet vervellen. Ik mag op mijn eigen wc met alleen de bekende geluiden en geuren van mijn gezin in plaats van die van vreemde mannen en vrouwen. 's Nachts niet meer plassen op een emmer in de tent maar gewoon op mijn luxe wc, een paar passen verwijderd van mijn bed. Het betekent dat ik weer heerlijk in mijn eigen bed slaap, op dat lekkere, zachte matras. Buiten en in de supermarkt hoef ik geen zweetmasker meer op. Ik wordt niet meer wakker midden in de nacht van het geluid van zwijnen op de camping of om 7.00u in de ochtend van de kerkklok die niet stopt met luiden. Het betekent ook dat ik geen tijd meer door breng in de hangmat, in de schaduw van de Spaanse pijnbomen met een boek. Geen Spaans ochtendzonnetje op mijn gezicht en niet meer het ruisen van de golven van de zee. Geen 'ola' en 'buenos dias senorita' of 'bonjour madame'.
In plaats daarvan mocht ik weer genieten van de Brabantse natuur. De heide is nu op zijn mooist. Vol paars, vol in bloei. Er waren tijdens de laatste dagen van mijn vakantie al jaloersmakend mooie zonsopkomsten te zien met nevel en warme kleuren aan de hemel. Hierdoor keek ik toch ook al een beetje uit naar onze thuiskomst.
Gisteravond nam ik meteen mijn kans waar om te genieten van de zonsondergang op de Regte Heide. Het was er prachtig! Deze ochtend ging de wekker al om 5.30u. Het was nog donker toen ik om 6.00u werd opgehaald door een dorpsgenote, met dezelfde fotografiehobby. We hadden elkaar nog nooit ontmoet in het echt, kenden elkaar alleen van via dit medium. Voor een dame is het veiliger om gezelschap te hebben op de vroege ochtend, wanneer het nog half donker is. Ik durf wel alleen, maar laten we het gezond verstand noemen om met iemand samen te lopen, hoewel je nooit de enige bent op de Regte Heide.
Het leek een minder kleurrijke ochtend te worden. Door de wind was er sowieso geen nevel. Gelukkig besloten we om geduldig af te wachten op de opkomende zon. We werden beloond met toch nog erg mooie kleuren deze ochtend. Wat een verwennerij.
Nu eerst weer aan het werk, komende dagen. Voor eind deze week zoek ik bij een goede weersvoorspelling nog wandelgezelschap voor de vroege ochtend.
