Wat zal de natuur blij zijn dat de droogte niet zo extreem lijkt door te zetten als afgelopen twee jaren. Althans, deze maand in ieder geval niet. Er zijn nogal wat buien gevallen. Flinke buien zelfs. Nadeel is dan meteen dat zulke buien nogal plaatselijk zijn en dat er in korte tijd zo enorm veel regen valt dat de natuur al dat water niet goed op kan nemen. 20 juni had het in de nacht gelukkig wat minder hard geregend. Hierdoor zaten alle grassprieten op de Regte Heide nog heerlijk onder de druppels. Het zonnetje scheen al zachtjes over de heide. Ik stond vroeg op en ging op zoek naar Icarusblauwtjes. Iemand op Facebook had hiervan een 'schatkistje' vol gevonden en deelde de locatie met mij. Helaas kon ik de blauwe vlindertjes niet vinden. Ik zal hiervoor dus nog een keer terug moeten. Gelukkig vermaakte ik mij minutenlang met het vies maken van mijn spijkerbroek. Meerdere keren zat ik op mijn knieën in het gras of in het zand om de bedauwde grassprieten in het ochtendlicht te fotograferen.
Op de terugweg bij de auto had de natuur voor mij nog een presentje in petto: een grauwe vliegenvanger. Ik had nog nooit in het echt een grauwe vliegenvanger waargenomen. Jullie kunnen je dus voorstellen dat ik enorm in mijn nopjes was. Het vogeltje viel mij vooral op doordat hij zittend vanaf het prikkeldraad steeds plots op vloog, van hot naar her door de lucht vloog, duidelijk met de bedoeling om in de vlucht wat lekkers te happen en vangen. Tussendoor zat hij of zij lang genoeg stil op het prikkeldraad om een mooie foto van hem of haar te kunnen nemen (er is geen verschil tussen heer of dame grauwe vliegenvanger). De naam van deze vogel geeft al wat prijs over zijn kleur. Hierdoor valt de vogel niet zo snel op. Toch was ik blij met deze waarneming en foto's. De vogelbescherming geeft op hun site aan dat de grauwe vliegenvanger op de rode lijst staat. Niet raar dus, dat ik deze vogel nog nooit heb waargenomen. Vogelbescherming: "Grauwe vliegenvangers houden zich vooral op in bosranden en open bossen. Vanaf één of meerdere vaste uitkijkposten maken ze korte snelle vluchten achter vliegende insecten aan, die vaak in de lucht gevangen worden of van bladeren worden afgepikt." Deze vogel is een lange-afstandstrekker bij uitstek. Vanaf augustus vliegen ze in etappes weer naar het verre zuiden, voorbij de Sahara om pas eind april weer terug te keren.



Comments