Afgelopen weekend was mijn zevende bezoek aan onze fotohut in Poppel. Carla was een weekend afwezig, de hut niet bezet en dus reden Nick en ik (heerlijk hoe dat al jaren zo bij elkaar rijmt) beide ochtenden op de fiets richting Poppel. De route er naar toe is al rustgevend, zo vroeg op de ochtend. Door de bossen van de Regte Heide, achter Klooster Nieuwkerk langs om vervolgens via een landelijke weg België binnen te fietsen. Binnen een half uur ben je er vanuit Goirle. Zaterdag werd de aandacht vooral opgeëist door de eekhoorns en de jonge koolmezen. Hier en daar is bij de koolmezen het zwarte stropdasje al zichtbaar. Loopt het door, wordt het een mannetje. Hoe dikker de zwarte stropdas hoe dominanter het mannetje. Stopt de zwarte stropdas en is het een heel dun lijntje, dan is het een vrouwtje. Zowel zaterdag als zondag hebben we maar twee uurtjes in de hut doorgebracht. toch waren de verschillen ontzettend groot in wat we te zien kregen. Waar het die zaterdag bleef bij wat eekhoorns, koolmezen, vinken en boomklevers zagen we zondag naast deze soorten ook nog roodborstjes, tjiftjaf, veel jonge merels, grote bonte specht en twee zanglijsters die een kijkje kwamen nemen. Er zitten nog geen foto's van zanglijsters in mijn bestand en op mijn harde schijf. Hierdoor ben ik meteen enthousiast. Deze zanglijster durft het vervolgens ook nog aan om heel dichtbij te komen. Held! Een zanglijster is een algemene broedvogel in Nederland. Toch zie je deze niet zo heel vaak omdat ze zich meestal hoog in de bomen bevinden. Een bekende eigenschap van de zanglijster is het stukslaan van slakkenhuisjes op stenen en tegels, maar ook op takken, zodat zij bij het vlees kunnen komen. De zanglijster zingt uitbundig, met gevarieerde strofen maar met een kenmerkende herhaling van meestal driemaal hetzelfde, terugkerende geluid. Deze vogel heeft egaal bruine bovendelen en een lichte borst met pijlpuntige vlekken. Deze vlekken zijn een belangrijk verschil met de grote lijster, waarvan de vlekken ronder zijn. Zanglijsters beginnen al in januari uitbundig te zingen, vanaf een uitkijkpunt, de nok van het dak of in het topje van een boom. Aanwezigheid van zanglijsters is ook af te leiden uit de aanwezigheid van een ‘smidse’: een steen met daaromheen stukgeslagen slakkenhuisjes. Bij de hut doet de lijster zich te goed aan de meelwormen die her en der verspreid liggen, tussen het mos wordt gezocht naar andere lekkernijen.
Komende week maar weer eens aan de wandel op de Regte Heide, dat lijkt al weer een hele tijd geleden.
