Met een straf windje vanuit het zuiden wordt de komende tijd warme lucht helemaal vanuit Afrika bij ons aangevoerd. Lokaal kunnen de middagtemperaturen dan ook oplopen tot 20 graden, in combinatie met volop zonneschijn. Met die straffe zuidelijke wind uit de Sahara wordt echter ook een wolk zand opgepikt en via Spanje en Frankrijk gaat dat Saharazand komend weekend ook bij ons arriveren.
Het Saharazand wordt vooral hoger in de atmosfeer mee onze kant opgevoerd en normaal gesproken zou het dan met regen mee omlaag worden gehaald, maar dat gebeurt nu niet. Het hogedrukgebied houdt storingen op afstand en met de aangevoerde droge lucht wordt het stralend en droog weer. Door al dat bruine zand kan de lucht een wat bruinige gloed krijgen. Dit soort situaties kan in prachtige zonsopkomsten en – ondergangen resulteren, dus hield ik mijn fotocamera dit weekend bij de hand!
Deze ochtend ging ik hiervoor dan ook al vroeg op pad. Manlief wilde graag mountainbiken. Helaas voor hem, kozen twee van zijn mountainbike maatjes deze ochtend voor de racefiets en had de 3e het erg druk met kluswerkzaamheden in hun nieuwe huis. Hij besloot daarop maar met mij mee te gaan voor een vroege ochtendwandeling met zonsopkomst.
Wanneer ik weet dat de zonsopkomst mooi gaat worden, wil ik altijd graag naar water. Het liefst een grote oppervlakte met water. Inmiddels weet ik dat het in de weekenden bij het Voorste Goorven wel erg druk is met gelijkgestemden. Alle fotografen staan er gewoon op een rij. Daarnaast heb ik in mijn galerij nu wel genoeg foto's van dat ene eilandje in het ven. Eerder ging ik met Jayden al eens naar de Flaes in Esbeek. Vandaag wilde ik echter heel graag eens naar het Groot Kolkven in Moergestel. Hier ligt een mooie, houten aanlegsteiger met verschillende bootjes. Het is een behoorlijk groot ven, zonder eilandjes. De bootjes maken dat echter meer dan goed. De zon komt precies aan de overkant van het ven op.
Een half uur voor zonsopkomst zijn de kleuren in de hemel het mooist. Hoe vaak was ik niet te laat voor zulke mooiste kleuren? Ik kan dat op twee handen niet meer tellen. Ontelbare keren omdat het behoorlijk moeilijk is om in te schatten hoe lang van te voren het nu precies het mooist is. Na flink wat ervaring kan ik dat excuus la lang niet meer gebruiken en is de smoes vaak dat ik eigenlijk niet op tijd uit mijn bed kan. Vandaag gaat de wekker om 6.15u, om 7.00u zitten we in de auto op weg naar Moergestel. Dit keer op tijd voor de mooie kleuren dus. Waar ik verwacht dat er ook hier meerdere fotografie gekken zullen zijn, blijken manlief en ik de enige. Hoe heerlijk dat is, is eigenlijk niet voor te stellen. Een houten steiger, met deze kleuren in de lucht. Bootjes. Het geluid van tientallen zingende vogels, eenden, futen en dodaars. Ik en mijn camera, de hond en mijn lief. Verder: stilte. Mijn dag kan niet meer stuk.
Comments