Dat het lente gaat worden in de natuur is ook duidelijk te zien aan de staartmezen. Buiten de broedtijd vormen deze staartmezen groepjes. Samen met groepjes andere mezen (koolmezen, pimpelmezen, kuifmezen en zwarte mezen) trekken ze door de bossen heen. Al dwarrelend door de twijgen en takken, op zoek naar eten, roepen ze voortdurend naar elkaar. Het zijn schattige, herkenbare geluidjes. Staartmezen zijn zeer sociaal. Is er een achterblijver, dan wordt netjes gewacht voor ze verder gaan naar de volgende boom. Hun menu bestaat uit allerlei hele kleine insecten, rupsen en in de wintermaanden zaden. Staartmezen trekken niet. Hun hele leven zwerven ze slechts enkele kilometers rondom de plek waar ze zijn geboren.
Ik loop het Riels Laag op, door het eerste klappoortje vanaf het Hoefke, wanneer ik het bekende geluid van de staartmees hoor. Tussen de kool- en pimpelmezen zie ik precies twee staartmezen. deze hebben dus hun groepje dus al verlaten en een paartje gevormd. Ik blijf lang stil staan om naar de mezen te kijken, want ze zijn best laag in de bomen aan het foerageren. Heel even komt een van de staarmezen een paar tellen net boven ooghoogte nieuwsgierigen. Het lijkt of hij/zij mij even van dichtbij wil bekijken. Ik heb net genoeg tijd om vijf foto's te maken, waarvan er 3 lekker scherp zijn. Wat een schatjes zijn het!
