Elke zaterdagochtend wanneer ik op de Regte Heide loop, kom ik steevast drie wandelende dames tegen. Zoals zo vaak, tref ik de dames ook nu weer op mijn terugweg: op de Aesvoortsedijk. Altijd maken we een praatje. Er wordt met interesse aan mij gevraagd of ik nog wat bijzonders heb gezien. Meestal vragen ze ook of ik nog reeën heb gezien. Soms kan ik die vraag met 'ja' beantwoorden, meestal met 'nee'. In mijn herinnering heb ik de dames al eens uitgelegd dat voor een grotere kans om reeën te zien je moet voldoen aan een aantal voorwaarden: - Vroeger op pad - Zo stil mogelijk zijn en dus niet volop kletsen - Goed om je heen kijken
Ook deze ochtend herhaal ik geamuseerd de voorwaarden. Net als de vorige keer toen we het onderwerp bespraken, lachen de dames ook nu weer. "Ja, we kletsen te veel tijdens het wandelen. Dan horen die reeën ons al van verre aankomen en vluchten ze zo het bos in."
Welnu wandeldames van de zaterdag, als jullie dit lezen en ik weet dat jullie dit lezen: Kijk komende zaterdag ook op de Aesvoorstedijk goed om jullie heen. Niet te hard en te veel kletsen. Deze reegeit zag ik namelijk na onze ontmoeting afgelopen zaterdag in een weiland aan deze Aesvoortsedijk. Ze stond wel wat ver weg en het was mistig. Maar ze stond er wel. Ondanks jullie geklets. Maar ja, om mooie dingen te zien moet men wel kijken.
