Vanochtend vroeg op. Om 5.45u loop ik de Regte Heide al op. Samen met Jayden uit Goirle, die later per abuis word gedacht mijn zoon te zijn, (wat technisch gezien zou kunnen) loop ik richting de grafheuvels, in de hoop op een prachtige zonsopgang. Helaas is die niet echt spectaculair te noemen. Ik wil niet meteen op mijn kruk plaats nemen bij de grauwe klauwieren en Jayden wil heel graag zijn kans waar nemen om met een gids over dat stuk Regte Heide te lopen waar hij nog nooit is geweest. Op zijn wensenlijst staat voor deze ochtend, na de zonsopgang, een vos. We lopen om deze redenen de gele route. Helaas voor ons, spotten we ook geen vos. Wel steken er twee reeën over, ter hoogte van de vogelkijkhut. Die moeten ons al van ver kletsend hebben horen aankomen en hebben besloten de benen te nemen. Na wat mooie uitzichten met wat nevel, in de richting van en bij het houten vlonderpad ga ik toch maar weer richting de grauwe klauwieren voor poging nummer 4. Onderweg hoor ik af en toe geluiden van een specht en roepende, jonge buizerds. Dit is de eerste keer dat ik in de ochtend een poging waag om deze vogels op de foto te krijgen. Extra moeilijkheidsgraad in de ochtend is de opkomende zon als tegenlicht. Vooral deze ochtend schijnt de zon al vroeg fel aan de hemel. Jayden ervaart voor het eerst in 23 jaar hoe het is om door een verrekijker te kijken en wat grauwe klauwieren zijn. Wat een ervaring. Na een praatje met nog een vroege, natuurliefhebber met telescoop, ga ik mij dan toch echt installeren. Waar ik inschat dat mijn dorpsgenoot het nu voor gezien zal houden, blijft ook hij wachten in de hoop op de naderende vogels. Uiteindelijk komen rond 8.30u inderdaad de vogels stukje bij beetje dichterbij. Nog niet daar waar ik ze hebben wil, maar toch al dichterbij dan poging 3. Rond 8.45u vind ik het genoeg geweest. We lopen terug naar de auto, tijd voor een ontbijt thuis.
Comments