Het is voor mijn doen behoorlijk lang geleden dat ik met hond en fototas op de rug een flinke wandeling maakte. Mijn sinds Covid-19 toegeëigende tijd werd helaas weer in beslag genomen door het weer gaan werken. Verder brachten we afgelopen weekend door in Ouddorp om onze 'nieuwe' vouwwagen te testen. Ik kan met trots zeggen dat deze de westerstorm heeft doorstaan èn dat de Holtkamper waterdicht is. Het komt zelden voor dat tijdens een weekend weg mijn Nikon niet uit mijn tas te voorschijn komt. De zaterdag was te nat en de wind te hard. Op het strand werden we gezandstraald.
Dan is het dinsdag en ga ik eindelijk weer een keer op pad. Zoals zo vaak, parkeer ik mijn auto bij het Riels Hoefke. Dit keer besluit ik de gele route een keer andersom te lopen. Ik zet eerst koers richting het Muldersnest. Vanaf het pad dat van het Riels Hoefke naar Landhuis het Muldersnest loop, kijk je links uit over een mooie vallei waar de Leij door heen loopt. Hier ergens tussen de bomen en struiken houdt nog steeds een koppeltje grauwe klauwieren zich op. Afgelopen week was op de Facebookpagina van de Regte Heide liefhebbers te zien dat iemand had gezien dat ze met succes een jong hebben groot gebracht. Dat wil ik graag met eigen ogen zien. Ze zitten iets te ver weg om duidelijk te kunnen fotograferen maar ik heb mijn verrekijker bij en zie al snel in een kale, dode boom meneer grauwe klauwier zitten. Beneden hem in de struiken zit vogel nummer 2 maar ik kan niet zien of dit zijn echtgenote is of hun kind. Ik loop verder richting het houten vlonderpad waar ik even de tijd neem om op de bankjes in de zon te genieten van de rust, de stilte en de geluiden van de natuur. Een klein koolwitje land op een veeldoornige distel, die ik vanuit het bankje met de telelens fotografeer. Een eind verderop, voorbij vogelkijkhut Tapsmoer hoor ik het geluid van een roofvogel. Een paar tellen later zie ik twee roofvogels langzaamaan mijn kant op zweven en vliegen. Aan het postuur en de manier van vliegen denk ik te zien dat het geen buizerds zijn, dus ik houd mijn camera in de aanslag. Ik vermoed een wespendief, dit vermoeden wordt later achter deze laptop al snel bevestigd. De foto is nog toonbaar ook. Wanneer ik bijna aan het einde ben van mijn wandeling, voorbij de grafheuvels op de Regte Heide ben ik erg alert. De laatste keer zag ik hier, midden op de Heide, een blauwborst druk foeragerend op de grond rondtippelen. Zijn snavel vol insecten. Duidelijk nog bezig aan een nest. En warempel, precies op dezelfde plek zie ik deze vogel nu weer. Vorige keer zag ik volgens mij het vrouwtje, nu is het toch echt meneer blauwborst. Ik verbaas mij over de plek. Dit is niet echt de habitat van een blauwborst, hier midden op de heide. Hoewel, thuis lees ik op de site van de vogelbescherming: "De blauwborst broedt vanaf april tot in juli. Jaarlijks zijn er één of twee legsels, met elk 3-7 eieren. Broedduur 12-14 dagen. Het nest wordt op de grond gemaakt, verstopt tussen de vegetatie, aan de binnenkant bekleed met pluisjes en/of paardenhaar. De jongen zitten 13-14 dagen op het nest." Meneer blauwborst vliegt met volle snavel van de ene kant van het pad, naar de jonge eikenboom aan de andere kant. Van daaruit landt hij ergens tussen gras en hei om met lege snavel weer terug in de boom te vliegen. Dit ritueel sla ik zo'n 3 keer gade. Met de verrekijker zie ik goed dat de vogel op de onderbuik 2 kale plekjes heeft, een teken dat deze vogel nog op het nest zit met jongen onder zich. Samen met mijn hond, zonder stoeltje bij de hand, durf ik de vogel niet te verstoren door te dicht bij te komen. Dan maar minder mooie foto's. Uiteindelijk blijkt er dan ook maar een foto scherp te zijn. Blij met de variatie van deze ochtend loop ik voldaan terug naar mijn auto. Ik had dit echt gemist. Gelukkig wordt het weer komende week wat droger en krijg ik weer iets meer tijd.



Comments