Twee weekenden geleden mochten we in ons kleine, platte kikkerlandje al een paar heerlijke, herfstige, mistige ochtenden beleven. Op de eerste van die ochtenden liep ik met mijn moeder door Plantloon en ontstond in mijn hoofd de 'ode aan moeders', waar ik vorig week over schreef. Helaas had ik op de derde mistige ochtend, op zondag, niet al te veel tijd om te kunnen genieten van de mist. Toch reed ik met manlief even richting Oisterwijkse Bossen en Vennen. Bestemming dit keer was het minder drukke Groot Kolkven met zijn fotogenieke bootjes. Het water was hier echter bedekt met een gifgroene laag: blauwalg. Zelfs in dit grote ven komt het dus al voor. Bijkomend nadeel was dat de mist ook nog eens grijs en dicht was, de zon kwam er niet echt doorheen. Een uitgelezen kans om eindelijk eens een keer het verderop gelegen Diaconieven te ontdekken. Dit ven is minder bekend bij fotografen maar ook dit schijnt een prachtig ven te zijn met eilandjes in het midden. Hoewel de mist deze ochtend wel erg dicht was, kon ik al snel zien dat hier niets over was gelogen. Aan de oever van het ven ontwaarde ik twee jonge fotografen. Een teken dat dit een goede stek moest zijn. Onthouden voor wanneer ik volgende keer veel tijd heb. Al lopend om het ven ontdekte ik meerdere mooie plekjes om te fotograferen. Hier wandelen en geen foto's nemen lukt op zo'n ochtend natuurlijk niet. Veel plaatjes schieten dan maar. Zonder statief, zonder zon en zonder laarzen. Laarzen waren hier onontbeerlijk, merkte ik al snel. Soms, heel soms lukte het de zon om even waterig door de mist heen te schijnen. Voor de mist optrok moesten wij helaas door een gebrek aan tijd al weer terug lopen richting de auto.
Tijd voor herhaling, met statief, met opkomende zon en mèt laarzen. Kom maar op met die mistige ochtenden!
Statistieken bekijken
Bericht promoten
2Karin Tulfer en 1 andere persoon