Het is woensdagochtend, ongeveer 9.00u. Omdat ik pas in de middagen thuis kan werken (je moet iets met 2 personen en 1 laptop), probeer ik in de ochtenden lange wandelingen te maken. Het is fris maar de zon warmt me al op. Overal hoor ik de lente. Vooral de tjiftjaffen doen echt hun stinkende best om elkaar duidelijk te maken in welke boom ze zitten. Verder hoor ik overal mezen, boomklevers en spechtengeroffel.
De heide steek ik over richting het Riels Laag. Op zoek naar de blauwborst. Zoals zo vaak, kom ik de oudere meneer tegen die altijd met zijn hond aan een hele lange lijn op de Regte Heide loopt. Hij is een opvallende verschijning. Draagt altijd een broek met camouflage print, zonnebril en zo'n muts met van die lange flappen aan de zijkant om de oren te verwarmen. Hij loopt in een scheve houding. We groeten elkaar altijd vriendelijk, ook nu. Vandaag besluit de man een praatje te beginnen met mij. Natuurlijk ziet hij mijn camera. Hij vraagt dus wat ik fotografeer, vogels of planten. Wanneer ik antwoord dat ik vooral op zoek ben naar vogels, vraagt hij of er wel wat zit dan. Hij lijkt verbaasd wanneer ik zeg dat er heel veel zit. "Ik hoor nooit iets, alleen soms ganzen die over vliegen. Wat zit er dan zoal?" Makkelijk beginnen denk ik en ik vertel over de tjiftjaf omdat dat dat geluid makkelijk te herkennen is. "De tiptap?", vraagt hij. "Nee, de tjiftjaf." Oude man: "Ow de tjiptjap!" Ja, die bedoel ik meneer. "Nee, die hoor ik nooit want ik ben zowat stokdoof." Goh, dat had ik nog niet door. We 'chitchatten' nog wat over merels en ganzen en vervolgen daarna onze weg.
Aangekomen op het Riels Laag ga ik op zoek naar het geluid van de Blauwborst. Ik weet inmiddels waar hij zich ongeveer schuil houdt want ik heb al een eerdere poging ondernomen. Ik maak wat foto's maar ben nog steeds niet tevreden over het resultaat, dus ga later in deze weken nog meer pogingen wagen, zodat ik jullie deze prachtige vogel goed kan laten zien.
Wat verderop word ik verrast door het mooie gezang van een heggemus. Hij zit pontificaal bovenin een bramenstruik te zingen en lijkt zich niets van mij aan te trekken. Ik kan behoorlijk dichtbij komen. De heggenmus is een van de meest voorkomende broedvogels van ons land, maar toch bij velen onbekend. Dit komt door zijn verborgen bestaan in en onder struiken en heggen. Heggenmussen vliegen niet vaak en scharrelen vooral over de grond om voedsel te zoeken. Hij heeft een onopvallend bruingrijs verenkleed. De tekening van de rug lijkt veel op die van een huismus, waarbij de heggenmus vooral te herkennen is aan de blauwgrijze kop en borst en de spitse snavel. Luister gerust even naar zijn zang via deze link, hij zit namelijk ook veel in tuinen. https://www.vogelgeluid.nl/heggenmus/ Wie weet zit er wel eens een in jouw tuin!
Als toegift voor jullie nog een foto van een tjiftjaf die een vliegje vangt en op eet.
Ik hoop jullie later meer te kunnen laten zien van mijn ontmoetingen met de blauwborst. Tot later, geniet van het buiten zijn, houdt afstand en blijf gezond.
