Het is nog donker wanneer ik arriveer bij Carla voor de deur in Poppel. Zij staat al klaar om in te stappen. We rijden meteen door naar Kalmthout voor een dagje vergelijkend warenonderzoek in hut 8 van Glenn Vermeersch.
Na het parkeren van de auto in de bossen van Kalmthout mogen we nog een kleine 15 minuten wandelen richting de hut waar we worden opgewacht door Glenn. Hij heeft de hut al open, legt nog een en ander uit en dan mogen we ons gaan installeren.
Uiteraard zijn we kritisch. Dat krijg je nu eenmaal wanneer je met veel liefde een eigen hut hebt gebouwd (Carla) en daar met drieën veel tijd en aandacht aan besteed.
De setting ziet er prachtig uit. Mooie, kleine vijver met schors, bemoste en onbemoste takken, mos op de kanten. De ligging van de setting gooit de verwachting ook nog wat omhoog: midden in de bossen van de Kalmthoutse heide.
De hut is degelijk, niet te groot. Genoeg plek voor tassen en andere materialen. De stoeltjes hadden best comfortabeler gemogen, het zijn zwarte klapstoetjes van plastic met een dun kussentje erop.
Het fotograferen gaat door spiegelglas. Voordeel van spiegelglas is dat de vogels ons niet zien zitten. Nadeel is dat je wat licht mist en ik zou denken ook scherpte maar dat schijnt mee te vallen.
Helaas beslaat het glas steeds wanneer we de deur van de hut dicht doen en is dit slecht schoon te krijgen. Er staat Glassex maar hiermee maken we alles alleen maar erger en vetter. Gevolg is dat we om het kwartier onze eigen adem op het glas lopen te hijgen om dit vervolgens met onze eigen brillendoekjes weg te poetsen. Het ziet er hilarisch uit: twee dames die voorovergebogen over houten vensterbank tegen het raam staan te hijgen. We krijgen er dan ook iedere keer weer de slappe lach van.
We moeten de deur open laten staan wat zorgt voor een koud temperatuurtje in de hut. We zitten op onze handen om ze warm te houden. Nu maar hopen dat er niet plots een roofvogel op de setting landt, want dan zullen we te laat zijn met fotograferen.
Bij onze fotohut in Poppel maken we ons regelmatig zorgen om het aantal soorten. Maar na twee keer vergelijkend warenonderzoek in de Veluwe en hier, weten we dat we ons daarover geen zorgen meer hoeven te maken.
Vandaag komen 11 soorten voor de lens, in de hut op de Veluwe 10. Bij onze hut zijn er dagelijks rond de 15 soorten, waaronder de vermakelijke publiekslievelingen de eekhoorns.
Vandaag worden we vooral vermaakt door het winterkoninkje. Wat een dotje. Vliegensvlug hipt het steeds door de setting heen, op zoek naar spinnetjes en andere kleine insectjes. Hierbij schuwt het zelfs het kozijn van het spiegelglas niet. Van links hipt hij langs het raam naar rechts. Af en toe rechtopstaand om toch naar binnen te turen of te luisteren. Het is voor ons de publiekslieveling van de dag. Hij steelt de hele show van de overige bezoekers weg.
Naast koolmezen, pimpelmezen, roodborstjes, de zwarte mees, de boomkruiper en de grote bonte specht worden we ook nog verrast door een badderende gaai en een kort flitsbezoek van Heer Sperwer, deze laatste laat de adrenaline kortstondig even stromen.
Na de lunch horen we continu twee buizerds rond de hut hangen. Beurtelings laten ze ons weten dat ze nu toch echt heel dichtbij zijn. Soms lijkt er een buizerd recht boven de hut te verblijven. Een aantal keer zien we ze in de verte zelfs van boom naar boom vliegen.
Dit maakt dat we tot een uur of 15.00u in spanning blijven wachten of de prooi nog zal worden opgehaald. Helaas. Waarschijnlijk zal de buizerd binnen een half uur na ons vertrek zijn gaan peuzelen van de duif, zo doet de buizerd bij De Mast dat immers ook.
Al met al een super leuke dag waarin we een en ander goed konden vergelijken met onze hut en setting.
