Het belooft een warme zondag te worden. Omdat er geen mist voorspeld wordt en de zonsopkomst niet heel spectaculair zal worden, besluit ik pas wat later op pad te gaan. Tegen 9.00u rijd ik pas richting de Nieuwkerksedijk en zoals zo vaak, loop ik vanaf daar de Regte Heide op. Na een minuut of 5 wandelen, zie ik een man vanuit de hei richting het pad lopen. Even vraag ik mij af waarom hij daar loopt maar dan zie ik de reden al. Er lopen 4 schapen op hun gemak te grazen buiten de omheining. De rest van de kudde blijft gehoorzaam binnen de stroomomheining. De man loopt inmiddels weer voor mij op het pad. Hij loopt langzaam, zodat ik hem inhaal. Meteen begint hij over de schapen die loslopen. Twee van 6 brutaaltjes zijn al weer binnen de omheining, nadat hij een poging heeft gedaan om alle schapen weer terug te drijven. De beheerder van de kudde is gebeld, later op de dag zal hij komen kijken. Blijkbaar is er geen haast bij. Deze ondeugende groep ontsnapt wel vaker. Zonder enige moeite springen ze over de omheining heen, ondanks dat het onder stroom staat. "Samen met mijn bordercollie kunnen we nog een poging te wagen", zeg ik tegen de man. Hij vraagt of mijn hond ervaring heeft met schapen drijven. Ik vertel hem dat hij erg weinig ervaring heeft met schapen drijven maar dat de schapen wel ervaring hebben met andere schapen drijvende bordercollies. Bolt ziet de schapen dan al en loopt hun kant uit, voor zover zijn riem reikt. Ik loop verder de hei op, van het pad af, in de richting van de ondeugende schapen. Zodra ze Bolt zien, zetten ze het op een lopen, richting de omheining. De man is inmiddels via de andere kant om de omheining heen gelopen. Dat helpt. Bolt en ik drijven via de ene kant, de man via de andere kant. Al snel kiezen de schapen eieren voor hun geld en springen één voor één over het hek, terug de omheining in. Het is een komisch gezicht.
Man en ik raken aan de praat en lopen zo de gehele gele route af. Het is heerlijk warm weer, we lopen zonder jas. Wat een heerlijke nazomer. Op dagen zoals dit, wanneer ik met mensen samen loop te kletsen, maak ik nauwelijks foto's. Zo ook vandaag. De enige foto die ik maak, is van een tapuit die we aan het einde van de wandeling op een paaltje zien zitten. Helaas te ver weg om echt scherp te kunnen zijn.
Hoe anders is het vandaag. Wanneer ik wakker word, zie ik een dikke mist hangen buiten. Die zon laat nog wel even op zich wachten. Gelukkig maar, want ik heb nog geen auto tot mijn beschikking. Op dinsdagen sport Nick voor hij gaat werken. Om een uur of 9 vertrek ik weer van huis. De zon begint al door de mist heen te schijnen dus ik besluit dicht bij huis te blijven en rijd naar Gorp en Roovert. Het is er prachtig. De mist hangt nog in de bossen wat alles een mystieke sfeer geeft. Soms komt de zon er door. Ik geniet met volle teugen. Pas op de terugweg richting auto wordt de zon feller en verschijnen er, als toetje, ook nog zonneharpen.
Na deze flinke wandeling vind ik dat ik een heerlijke koffie met gebak heb verdiend bij de Roovertse Leij. Ruim een half uur zit ik daar in het zonnetje nog te genieten van de eerste helft van mijn vrije dag. Poetsen doe ik vanmiddag wel.