Met een dikke trui aan en de verwarming op 20 graden zit ik achter de laptop aan tafel. Eindelijk heb ik tijd om de vele foto's uit te zoeken en te bewerken van ons zonnige weekend Nunspeet. Vorige week wandelden en fietsten we nog zonder jas door de Veluwse bossen, door de polder langs het Veluwemeer en rondom de Oostvaardersplassen. Wat was dat een heerlijk weekend!
In augustus werkte ik al weer 25 jaar bij dezelfde werkgever. Van mijn lieve collega's ontving ik een bon van GiftForYou voor een weekendje weg. We konden geen beter weekend bedenken dan het laatste weekend van maart 2022, het weekend waarin we elkaar 20 jaar geleden leerden kennen. Het mooie weer is dan natuurlijk een bonuscadeau. Heerlijk lunchen op het terras en een biertje in de late middagzon.
Tijdens een wandeling op de Veluwse heide bij Vierhouten zagen we vele buizerds zweven op de thermiek en in de warme zon. Boven diezelfde heide spotten we ook een jagende blauwe kiekendief man en een klapekster. Daar op de Veluwe stikt het van de zwijnen. Niet raar dus dat we een poging waagden om in de schemering zwijnen te gaan spotten. Wel raar dat we er geen een tegen kwamen. Tijdens een fietstocht van 64 km van Nunspeet naar Elburg, Kampen en weer terug zagen we een bruine kiekendief recht boven ons in de lucht zweven. We hoorden grutto's in de weilanden, kieviten, wulpen. Af en toe zagen we al hazen achter elkaar aan rennen.
Op de laatste prachtige, zonnige dag reden we richting Oostvaarderplassen. De auto parkeerden we bij het Bezoekerscentrum. Rondom het centrum was al van alles te zien en te horen. Vanuit kijkhut De Kluut zagen we tientallen paartjes kuifeenden. Één paartje kwam gelukkig wel heel dichtbij zodat ik mooie opnames kon maken. Omdat het nog een half uur duurde voor het bezoekerscentrum open ging, liepen we ook nog een stukje van de Zeearendroute. Hier zagen we hoe een grote bonte specht de schrik van zijn leven kreeg toen hij uit een boom werd verjaagd door twee ieniemienie matkoppen. De felle dondertjes hadden die boom uitgekozen als hun toekomstige liefdesnestje. Hier konden ze duidelijk geen indringers of pottenkijkers bij gebruiken.
Tijdens een heerlijke kop koffie op het zonnige terras van het bezoekerscentrum zagen we een blauwborst zingen uit volle borst. Helaas zat hij te goed verstopt in het riet voor een goede foto. Een koppel zwanen kwam wel langzaam dichterbij, foeragerend in het lage water. Ik kon de druppels op hun verenkleed waarnemen. Daarna op de fiets naar de andere kant van het gebied. Met de telelens om mijn nek op de fiets was het oppassen geblazen bij af- en opstappen. Na een uurtje fietsen zagen we de zoveelste roofvogel hoog in de lucht. In één oogopslag zag ik dat deze groter was dan alle andere roofvogels die we tot nu toe zagen. Nick bevestigde mijn vermoeden met behulp van de verrekijker: een zeearend. Ik maakte wat foto's maar besefte al snel dat hij echt te hoog vloog.
We fietsten verder tot aan het bezoekerscentrum aan de andere kant van het gebied. Dit was precies rond lunchtijd. Na een kijkje over de vlakten waar kuddes paarden en runderen in de verte graasden en hele groepen ganzen overvlogen, besloten we om wat eten te bestellen. Tijdens het wachten maakte ik wat foto's van de kluten die daar op een van de eilandjes druk met elkaar in de weer waren. Met onze flammkuchen namen we plaats op een van de houten banken in de zon. We hadden nog geen hap op en werden al weer gestoord door weer een zeearend in de lucht. Ook deze zwevende deur werd vergezeld door een hele lichte, veel kleinere roofvogel. Ik vermoedde een ruigpootbuizerd. Ze vlogen nu veel lager, beter binnen bereik van mijn camera. Na een minuut of 5 zag ik er ineens 4 vliegen. Twee van de 4 arenden maakten acrobatische baltsvluchten met elkaar. Helaas kreeg ik die niet goed op de foto, maar wat was dat geweldig om te aanschouwen. Met hun klauwen hingen ze soms enkele seconden aan elkaar vast en buitelden dan door de lucht om vervolgens weer verder te vliegen. Dit herhaalde zich zeker een keer of 3. Op de terug weg namen we nog een kijkje bij kijkhut de Oeverloper. Hier had ik nog het geluk dat een rietgors zingend omhoog klom in een klein boompje voor de hut. Wat een heerlijk weekend.
Hoe anders is het nu. Rillend van de kou liep ik vandaag met Bolt over de Regte Heide. Gelukkig heb ik nog veel foto's uit te zoeken. Afgelopen dinsdag ging ik namelijk nog eens naar de bosanemoontjes bij herberg in den Bockenreyder met Tonny uit Goirle. Later dit weekend kunnen jullie dus ook nog meer bosanemonenspam verwachten.
Geniet van de kou dit weekend. Tot later.