Nog steeds ben ik in Groningen. Vandaag rijden we richting de Dollard. Bij de Punt van Reide parkeren we de auto. Jammer genoeg is het bezoekerscentrum niet open. Buiten wandelen kan daarentegen altijd. We wandelen door het gebied waar in de zomer veel weidevogels en steltlopers voorkomen. We zien en horen er nog steeds enkele die nog niet richting zuiden zijn. We spotten wulpen, groenpootruiters, verschillende strandlopers. Een ijsvogel scheert over het water snel het riet in. In de verte zien we twee kiekendieven op zoek naar eten. Overal op onze route grazen schapen op de dijk. De Dollard is een erg goede plek om zeehonden te zien, maar helaas is ook dit stuk dijk wegens Covid-19 afgesloten voor wandelaars. Wanneer we op de terugweg zijn, denk ik baardmannetjes in het riet te zien. Om te checken of ze het echt zijn, check ik op vogelgeluid.nl even snel het geluid. In plaats van dat ik bevestiging krijg dat het geluid klopt, vliegt er een baardmannetje uit het riet omhoog. Hij of zij cirkelt een rondje om ons heen om vervolgens recht voor mij in een riet stengel te landen. Ik zie door mijn telelens meteen dat het een mannetje is, waardoor mijn hart een sprongetje maakt. Centimeter voor centimeter klimt hij hoger in de rietstengel, tot hij mij goed kan zien en ik hem. Ik kan hem in verschillende posities mooi vast leggen. Wanneer ik stiekem (eigenlijk namelijk niet de bedoeling) nogmaals het geluid af speel, laat ook mevrouw baardman, baardvrouw dus, zich even zien. Wat een geluksmoment! Deze vogel stond behoorlijk hoog op mijn wensenlijstje.
