Het is een prachtige ochtend. Mistflarden hangen boven de weilanden, de zon komt door. Dat zie ik echter allemaal onderweg naar mijn werk. Toch heb ik vandaag geluk. Want tussen twee afspraken door heb ik tijd om met de hond de heide op te gaan. Op de terugweg van mijn eerste afspraak in de ochtend ben ik blij verrast dat het nog steeds mooi blijkt te zijn buiten. De zon staat al wat hoger en de mistflarden zijn nog overal aanwezig. Thuis kleed ik me daarom snel om, doe mijn wandelschoenen aan, zet de hond in de auto en ga op pad.
Onderweg twijfel ik over mijn bestemming. Ga ik naar Gorp en Roovert of naar de Regte Heide? Pas bij de Turnhoutsebaan besluit ik over te steken en naar de hei te gaan. Ik parkeer bij de parkeerplaats aan de Nieuwkerksedijk. Wanneer ik met Bolt de heide oploop, kan ik meteen aan het fotograferen, want overal is het schitterend! De zon schijnt door de bomen heen. Met de optrekkende mist zorgt dat voor mijn favoriete fenomeen: zonneharpen. Ik blijf maar plaatjes schieten. Na een praatje met medefotograaf en vogelaar Jan, vlakbij de uilen, loop ik verder het bos is. Jan komt later ook mijn kant op en vlakbij vogelkijkhut Tapsmoer hoor ik de roep van de kruisbekken in de bomen. Samen zoeken we ze tussen de boomtoppen, Jan heeft ze nog niet kunnen zien en fotograferen dit jaar. Ik al wel, bij een grijze lucht en weinig lucht. Deze foto's hebben jullie nog te goed. Wanneer we de kruisbekken eindelijk in beeld hebben, vliegen ze met zijn allen over ons hoofd heen, verder het bos in.
Ik neem afscheid van Jan die een poging gaat wagen om de kruisbekken te vinden. Mijn tijd dringt, ik heb nog meer werkafspraken die dag, dus ik moet echt terug naar de auto. Mijn energie is aangevuld, mijn hoofd is leeg. Kom maar op met de rest van die werkdag!






Miranda, mooie story met supermooie foto's! En dan hup weer aan het werk.